abujasempes

نقش کافئین در عملکرد ورزشی
کافئین  یک ترکیب طبیعی است که در بسیاری از غذاها و نوشیدنی هایی که روزانه مصرف می کنیم ، مانند قهوه ، چای ، کولا ، کاکائو و شکلات وجود دارد. همچنین در بسیاری از مکمل های غذایی حتی در محرک های بدون نسخه نیز یافت می شود. در این مطلب که از سایت همسر تایم گرفته شده است به نقش کافئین در فعالیت های ورزشی می پردازیم.

آیا کافئین در ورزش مجاز است؟
تا همین اواخر ، کافئین در لیست مواد ممنوعه در کد ضد دوپینگ کمیته بین المللی المپیک قرار داشت ، و توضیح داد که یک آزمایش مثبت در نظر گرفته شده است که در آن غلظت ادرار بالاتر از 12 میکروگرم بر میلی لیتر است که براساس آیین نامه جدید ضد دوپینگ کمیته بین المللی المپیک کافئین دیگر یک ماده ممنوع محسوب نمی شود.

متابولیسم و ​​تأثیرات کافئین
کافئین در طی 1 ساعت پس از مصرف کاملاً جذب می شود و در کلیه بافتهای بدن توزیع می شود ، و به غلظت پلاسما پایدار مشابه و همچنین مایعات درون سلول و خارج سلولی بافتهای مختلف بدن می رسد. متابولیسم آن در کبد صورت می گیرد ، جایی که به طور عمده به پاراگزانتین ، تئوفیلین و توبرومین تبدیل می شود.

اثرات طبیعی و متابولیکی کافئین:

ترشح کاتکول آمین ها ، مانند اپی نفرین و نوراپی نفرین در حالت استراحت ، بلکه در هنگام ورزش.افزایش لیپولیز در بافت چربی و عضله. این منجر به افزایش غلظت اسیدهای چرب پلاسما آزاد و به میزان کمتری گلیسرول ، هم در حالت استراحت و هم در هنگام ورزش می شود. اما ، در حین ورزش ، میزان افزایش اسیدهای چرب آزاد از عضلات یا میزان ظاهر یا ناپدید شدن اسیدهای چرب آزاد و گلیسرول در کل بدن افزایش نمی یابد. اکثر مطالعات نشان داده اند که کافئین در کاهش میزان تنفس ناتوان است. در نتیجه ، به نظر نمی رسد اکسیداسیون چربی در هنگام ورزش چه در کل بدن و چه در عضلات فعال افزایش یابد.کاتابولیسم گلیکوژن. پیشنهاد شده است که افزایش در دسترس اسیدهای چرب آزاد برای اکسیداسیون ، در طی تمرین با شدت متوسط ​​، موجب صرفه جویی در گلیکوژن می شود. نتایج تحقیقات در این زمینه بحث برانگیز است. برخی مطالعات نشان داده اند که پس انداز گلیکوژن فقط به 15-20 دقیقه اول ورزش محدود می شود. برخی دیگر نشان داده اند که تنها بخشی از آزمایش شده در مدت 15 دقیقه بعد از مصرف کافئین در مقایسه با دارونما ، پس انداز گلیکوژن داشتند ، در حالی که سایرین پس انداز گلیکوژن نداشتند.ارتقاء عملکرد عضلانی در عضله اسکلتی و افزایش میزان فعال شدن واحدهای حرکتی.تحریک سیستم عصبی مرکزی ، بنابراین احساس خستگی در حین ورزش را کاهش می دهد ، به احتمال زیاد از طریق محاصره گیرنده های آدنوزین.
اثرات مفید کافئین را می توان در ورزش طولانی مدت ، با دوزهای بسیار کمتر از آنچه قبلاً برای آزمایش مثبت در تست ضد دوپینگ مورد نیاز بود ، مشاهده کرد. مطالعات متعددی وجود دارد که نشان دهنده تأثیر مفید کافئین در عملکرد ورزشی در ورزشهای استقامتی است.

منبع : hamsartime
به عنوان مثال ، گراهام و اسپری از دونده های از راه دور به عنوان داوطلب استفاده کردند و دریافتند که کافئین (دوز: 9 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) باعث افزایش زمان دویدن به فرسودگی در 85٪ VO2max از 49.2 دقیقه بعد از آماده سازی مجازی به 71 شد. دقایقی پس از مصرف کافئین ، 44٪ بهبود دارد. نتایج مشابه پس از یک تست دوچرخه سواری جامع مشاهده شد. بنابراین ، اثرات مفید کافئین در انواع مختلف ورزش (به عنوان مثال دوچرخه سواری و دویدن) مشاهده می شود.

با این حال ، به نظر نمی رسد که آنها عملکرد خود را در مسابقات استقامتی مانند 21 کیلومتر دویدن و 100 کیلومتر دوچرخه سواری بهبود بخشند. اگرچه پروتکل کلاسیک مصرف کافئین یک دوز 5 تا 5 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن است که 1 ساعت قبل از شروع آزمایش مصرف می شد ، اما مطالعات جدید نشان می دهد که حتی در زمان مصرف بلافاصله ، بهبود عملکرد ورزشی وجود دارد. تست یا حین ورزش یا در پایان تمرین حتی با دوزهای پایین تر (2-3 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن). به این ترتیب به نظر نمی رسد بین مصرف کافئین و عملکرد ورزشی رابطه وابسته به دوز وجود داشته باشد. یعنی ، هنگامی که اثرات مفید کافئین با دوز کم (2-3 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن) روی داد ، با افزایش دوز بهبودی بیشتر وجود ندارد (به عنوان مثال

عاملی که اثربخشی کافئین را تعیین می کند
اگرچه تغییرات زیادی در دفع کافئین از شخص به فرد دیگر وجود دارد ، اما به نظر می رسد که مصرف مقادیر کمتر از 6 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن منجر به غلظت ادرار بیشتر از 12 میکروگرم در میلی لیتر نباشد. معمولاً ، چنین غلظت های زیاد کافئین در ادرار مشاهده می شود که مصرف کافئین بیش از 9 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن باشد. البته شکلی که در بدن به آن وارد می شود نقش مهمی ایفا می کند ، زیرا تنها در صورت تجویز به شکل کپسول ، به نظر می رسد با گذشت زمان تا زمان خستگی بهبود می یابد ، برخلاف قهوه بدون کافئین که کافئین یا قهوه معمولی به آن اضافه می شود.

یکی دیگر از عوامل احتمالی موثر در مصرف کافئین وضعیت کافئین در داوطلبان است. در بسیاری از مطالعات ، داوطلبان 2-4 روز قبل از آزمایش از مصرف کافئین خودداری کردند. این دوره ممتنع بودن براساس برخی تحقیقات انجام شده است که در صورت عدم حضور داوطلبان کمتر از یک روز از تأثیر کافئین بر اپی نفرین یا میزان اسیدهای چرب آزاد خون در خون گزارش نشده است. اما در مطالعه‌ای اخیر ، گراهام و اسپریت اظهار داشتند كه ممتنع بودن از كافئین تاثیری در كارآیی ندارد و داوطلبان تا روز مسابقه می توانند محصولات كافئین مصرف كنند. علاوه بر این ، کافئین به داشتن اثر دیورتیک متهم شده است ، بنابراین در تئوری افزایش از دست دادن آب قبل از ورزش می تواند عملکرد را در یک محیط گرم و مرطوب مختل کند. به احتمال زیاد به دلیل کاهش میزان تعریق و در نتیجه افزایش درجه حرارت بدن. با این حال ، تحقیقات هیچ تغییری در میزان تعریق ، حجم پلاسما یا دمای بدن پس از مصرف کافئین نشان نداده اند. همچنین مشخص شده است که نوشیدن نوشیدنی های کافئین دار ورزشی هنگام ورزش باعث افزایش تولید ادرار نمی شود.

اساس بیوشیمیایی افزایش عملکرد ، پس از مصرف کافئین ، تأثیرات آن بر سیستم عصبی مرکزی یا اثرات مستقیم آن بر ماهیچه های اسکلتی نهفته است. به طور خلاصه ، بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد ، شدت سیگنال های مختلف خستگی را در حین ورزش کاهش می دهد و درجه فعال سازی واحدهای حرکتی را افزایش می دهد و عملکرد عصبی عضلانی در عضله اسکلتی را ارتقا می بخشد.

به طور کلی ، مطالعات پس از مصرف کافئین کاهش عملکرد را نشان نداده اند. با این حال ، در چندین مطالعه ، برخی از داوطلبان نسبت به کافئین و در نتیجه عملکرد بدتری واکنش منفی نشان دادند. اگر کسی در نظر دارد که از کافئین به عنوان یک کمک ergogenic ممکن استفاده کند ، ایده خوبی است که قبل از استفاده از آن در مسابقه ، از مصرف آن در تمرین استفاده کنید. بعد از تمرین یک پرونده با احساسات و اوقات خود بنویسید تا تفاوت ها را با هم مقایسه کنید.

نتیجه
به نظر می رسد که کافئین در دوزهای بی خطر کمک موثری است. البته برخی داوطلبان مصرف کافئین را یک وسیله مصنوعی برای تقویت عملکرد می دانند که این امر قوانین اخلاقی را نقض می کند. بنابراین ، تصمیم به استفاده از کافئین به عنوان یک کمک ergogenic منوط به اعتقادات و ذهنیت هر ورزشکار است.